Helaas ligt de
tijd al weer ver achter ons, dat in Wehl vier windmolens
naast elkaar in bedrijf waren. In 1467 moet er al één
hebben gedraaid op de plaats van de latere standerdmolen
(windmolen op een voetstuk van balk- of metselwerk). Een
bijbehorende molen voor het maken van rosolie (Italiaanse
brandewijn van rozenbladeren) werd in 1855 gesloopt.
Enkele decennia en eigenaren verder werd in 1910 een
machinale graanmaalinrichting ernaast gezet. In de nacht
van 11 op 12 februari 1924 werd de grote standerdmolen
geheel in de as gelegd. De oorzaak van de brand heeft men
nooit kunnen ophelderen. De molen werd niet meer
herbouwd.
De tweede molen
van Wehl, waarvan nu nog slechts het fundament over is,
werd in 1847 opgericht. Na een overgang van eigenaar werd
er in 1891 een stoomkorenmolen bijgeplaatst. Wederom een
nieuwe eigenaar verbouwde de molen tot een machinale
graanmaalderij in 1919. De wieken zijn in 1924
verwijderd.
De 3e molen van
Wehl werd in 1891 opgericht door de Eltense
molenaarsknecht Scholten en werd na enkele wisselingen
van eigenaren in 1958 gesloopt.
De nu nog steeds
bestaande en gerestaureerde 'Bernadette' staat in
Nieuw-Wehl en dateert van 1861. De destijds geheten 'De
Welvaart' werd gebouwd in opdracht van de horlogemaker Bernardus Onstenk die hem een jaar na de totstandkoming verkocht.
Uiteindelijk werd de molen vererfd door de familie
Senders. Deze korenmolen heeft een bovenkruier van baksteen en is gebouwd op een heuvel. In de laatste jaren van de oorlog draaide de molen enige tijd ten behoeve van opwekking van electriciteit,
o.a. voor het Didamse ziekenhuis. Nadat ca. 1950 de
molen, die inmiddels Bernadette was gedoopt, alleen nog
maar machinaal werd bemalen, verviel hij steeds meer. Na grondige restauraties in de jaren 1965 en 1997, verkeert de Bernadette nú in een
uitstekende conditie en maalt en draait de molen nog
steeds.
|
De
standerdmolen in 1920
